Waarom lopen 32 apart gestarte metronomen uiteindelijk synchroon?

Ja - je kijkt vier minuten lang naar 32 metronomen die heen en weer gaan. En het maakt nog een monotoon ratelend geluid ook. Is dat interessant? Toch wel. Langzaam maar zeker pakken ze namelijk elkaars tempo op, totdat ze allemaal gelijklopen.

Mocht je om een samenvatting verlegen zitten: in de eerste paar seconden worden de metronomen een voor een op gang gebracht. Na ongeveer anderhalve minuut zie je de eerste tekenen van synchronisatie en na twee minuten lopen ze allemaal al gelijk, behalve één dwarsligger op rij twee aan de rechterkant. Veertig seconden later heeft ook hij zich netjes bij de militaire parade der metronomen gevoegd.

Hoe werkt dit? Dat legde deze Australiër al een keer uit in een YouTube-filmpje. Maar het komt erop neer, legt iemand op Reddit uit, dat de metronomen hun ritme doorgeven aan het oppervlak waar ze allemaal op staan, en via dat oppervlak weer aan elkaar. Het oppervlak moet dan wel zo ‘instabiel’ zijn dat het enigszins meedeint.

Een specifiekere uitleg (hier in z’n geheel te lezen):

“As each metronome comes to a stop & reverses direction at the top of it’s swing, it transfers energy to the platform. This energy transfers through the platform to each of the other metronomes. [They start] out of sync, but the waveforms of the energy interfere with each other, and at the location of each metronome you end up with negative or positive waveforms which in turn have an effect on the interference pattern. This keeps going until there is a balance – this balance is only achieved when all of the metronomes are in sync.”